Taraneh

‌‌فسواد عينيكِ أشهى لقلبي من نور الدنيا «سیاهیِ چشمانت برای قلبم از نورِ عالم خواستنی‌تر است...» -نجيب محفوظ

که کوه خشم من با بوسه تو ذوب می‌گردد. -حمید مصدق

بگذار دوستت بدارم تا از اندوه دور بمانم تا از تاریکی برهم تا از زشتی دور شوم بگذار دمی در کف دستان تو بخوابم. ای امن ترین مکان ها! با عشق تو می توانم هندسهٔ جهان را دگرگون کنم سرزمین موعود را در هم شکنم... -نزار قبانی

گاهی خوابت را می‌بینم بی‌صدا، بی‌تصویر مثلِ ماهی در آب‌های تاریک که لب می‌زند و معلوم نیست حباب‌ها کلمه‌اند یا بوسه‌هایی از دل‌تنگی... -توماس ترانسترومر

ما رفیقیم. دوستیم. یاور همدیگریم. ایمان و زندگی ما با هم و توأم است. تو دوست و رفیق بهترین رفقا و عزیزترین دوستان شبانه‌روزی منی. تو و من، چون سایر دوستان و رفقای دور و برمان، با زندگی هم آمیخته‌ایم. ما امواج توأم یک جویباریم. قطرات جهنده یک آبشاریم. از هم جدایی ناپذیریم. احساسات ما آنقدر تکامل‌یافته و با ادراکمان درآمیخته است که به قدر کافی شهامت داشته باشیم. -نامه مرتضی کیوان به همسرش پوری سلطانی

سیگاری نیستم اما به تو که فکر می کنم مزرعه ی بزرگی از توتون در سرم آتش می گیرد… -جلیل صفربیگی 

‌شب است! به سرزمین خیالِ تو کوچ خواهم کرد، و رقص کنان، در رویای آغوش تو غرق خواهم شد... -فرزانه طالبی پور

‏دعنا نتبادل الأدوار، أنت تنتظر وأنا لا أعود... +بگذار نقش‌هایمان را تغییر دهیم، تو منتظر باشی و من بازنگردم... -محمود درویش

اکنون کجاست؟ چه می‌کند؟ کسی که فراموشش کرده ام! -عباس کیارستمی

آن گونه در هم تنیده ایم که وقتی چشمانت را می بندی، من به خواب می روم. -پابلو نرودا

بی‌تو نازنین نه چیزی هست و نه احدی...و نبودن جبران ناپذیر است و دوری‌ات فرض محال... -نامه غسان کنفانی به غاده السمان، آپریل ۱۹۶۷

قربان مردمک های سرگردان چشم‌هایت بروم. قربان غم و شادی ات بروم. تو چه هستی که جز در تو آرام نمی‌گیرم. -فروغ فرخزاد

ما آخرین ملجأ یکدیگریم… -نامه‌ مرتضی کیوان به پوری سلطانی

من در پی خویشم به تو بر میخورم اما! -هوشنگ‌ ابتهاج

از تو دور شدم مثل ابر از دریا اما هرجا رفتم باریدم . . . -رسول یونان

از فصل ها، فصلِ گلِ بابونه را دوست دارم و سپس تو را و همواره تو را و دوباره تو را. -جمال ثریا

« برق چشمان تو رنج دنیا را از بین می‌برد. » -نامه فرانتس کافکا به میلنا

بیرون زمستان است. برف زیادی باریده است. هرچند که دارد آب می‌شود. بدونِ تو همه‌چیز تهی و کسالت‌بار است. -نامه آنتوان چخوف به اولگا کنیپر؛ ۳۰ اکتبر- مسکو

تلويزيون تو را نشان می دهد، كتاب‌ها تو را مى‌خوانند، پياده‌روها تو را قدم می زنند، خواب‌ها تو را می بينند عزيزم! همه از اينجا رفته‌اند تو كه تنهاترين مرغابى جهانى چرا از من مهاجرت نميكنى؟ -حسين صفا

انگار من از جای بریده‌ی زخمی در تن تو روییده ام -نامه فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

جنگ که تموم شه ازدواج می کنیم و در مزرعه ی ما گلهایی خواهد رویید به زیبایی تو، در رحم تو دختری خواهد بود شبیه تو... -نامه ای در جیب یک سرباز کشته شده..

مرا دوست بدار دور از سرزمین خشم و سرکوب دور از شهرمان، که سیراب شد از مرگ... -نزار قبانی

وقتی کلمات ناتوانند ، بگذار تو را با سکوت بگویم. -نزار قبانی

وَ وَصْلُكَ مُنَی نَفْسِی وَ إلَيْكَ شَوْقِی... +همه داستان همین‌ است تو آرزوی‌ منی...

مهری در هیاهوی اشیاء بودم که مرا صدا زدی. در صدایت مهر بود . نوازش بود. هر چه به دور از هم افتاده باشیم، گاه دریچه‌ها‌مان را می‌گشاییم، و یکدیگر را صدا می‌زنیم، و صدا زدن چه خوش است. صدایی نیست که نپیچد. و پیامی نیست که نرسد. هستی مهربان‌تر از آن است که پنداشته‌ایم. من گوش به زنگ وزش‌ها نشسته‌ام. و نگاه می‌کنم. زندگی‌ را جور دیگر نمی‌خواهم. چنان سرشار است که دیوانه‌ام می‌کند. دست به پیرایش جهان نزنیم. -نامه سهراب سپهری به مهری، ۲ اردیبهشت ۱۳۴۲