Taraneh

نامه‌ هایم چشم‌ هایت را اذیت می‌کند درد دل کردن برای تو حضوری بهتر است

توی قرآن خوانده‌ام… یعقوب یادم داده است: دلبرت وقتی کنارت نیست کوری بهتر است :)

عشق بعضی وقت‌ ها از درد دوری بهتراست بی‌ قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است!

یک رساله دیده ام، با نام زیبای بغل پس عزیز قلب من، حی علی خیر العمل!

شنیده‌ام که درخت از درخت باخبر است و من گمان دارم که سنگ هم از سنگ و ذره ذره عالم که عاشقان هم‌اند مگر دل تو که بیگانه است، با دلِ من! - هوشنگ ابتهاج

دل شکستی و کسی نیست بگوید این غم ، بومرنگ است و شبی سوی تو بر می‌گردد !

خال لب تو نقطه ی پرگار وجود است اصلا تو خودت دایره ی قسمت مایی!

با این همه تنهایی و رسوایی و دوری 'شاعر' شده ام تا که بگویم که خدایی !

'ای تیر غمت را دل عشاق نشانه' ای منظر چشمان تو کشکول 'بهایی' !

از من که دچارت شده ام یاد نکردی در وقت سفر با غزل تلخ جدایی !

مانند پلنگی که نگاهش پی ماه است من شهره ی شهرم به همین سر به هوایی !

'حافظ' خبری از تو ندارد که بگوید میترسم از این بی خبری، ماه رهایی!

دیوانه شدم در طلبت بس که به دیوان هی فال زدم، فال زدم، تا تو بیایی!

ای مردمک چشم تو منظومه ی شمسی ای چشم تو آتشکده‌ی عهد هخایی!

ای شرب دهان تو مِی دولَت عشاق ای قند لبت نسخه ی 'عطار و دوایی'!

در مجلس خوبان، تو چه کردی که شنیدم شرمنده ی لطفت شده صد 'حاتم طایی'!

'وحشی' شده ام تا ز تو جامی بستانم جامی بستانم نه به شاهی، به گدایی!

'سعدی' نشوم تا درِ بستان دو چشم و آغوش گلستان شده ات را نگشایی!

عاشق شده ام، حضرت معشوقه کجایی؟ من 'مولوی ام' ، 'شمس' ، اگر جلوه نمایی!

لب های تو سرشارترین معدن سرب است ؛ بیچاره نکن صنعت آرایش چین را !

در غلغله‌ی جمعی و تنها شده‌ای باز، آنقدر که در پیرهنت نیز غریبی! -فاضل نظری

آسمانی پرستاره بی تو می‌خواهم چه کار؟ یک ستاره در شبِ بی‌آسمانم می‌شوی؟

دست‌هایم خالی و سرمایه‌ام این واژه‌ هاست چند بیتی شعرِ تازه میهمانم می‌شوی؟

استراحت می‌دهی دلتنگی‌ام را در صدات؟ یک دو ساعت می‌نشینی؟ هم‌ زبانم می‌شوی؟

خسته‌ی راهم، غریبم، میزبانم می‌شوی؟ جانم آشوبِ غم است، آرامِ جانم می‌شوی؟