تمامی فعالیت ها

پارت 8 *** - الو بابا؟ کجایید شما؟! بابا بلند بلند داد می‌زد و اصلا حواسش نبود که به من زنگ زده. صدای عمه اکرم و مهری از پشت گوشی می‌اومد که داشتن با مامان بحث می‌کردن. دوباره جیغ زدم که جروبحث محمد و احمدرضا برای آهنگ گذاشتن تموم شد. - بابا! بابا به خودش اومد. - بله؟ ما خونه ننه‌ایم. الان راه می‌افتیم. دستی به صورتم کشیدم. کلافه شدم از این همه داد و بیداد و تماس های پشت هم. - بابا ما که خونه ننه رو بلد نیستیم! دخترخاله زهرا اینا کجا رفتن اصلا؟ بازم بابا داد زد و بازم من مخاطبش نبودم. - اکرم قرصای مامان یادت نره ها! صدام ذو بلند کردم ولی جیغ نزدم. همینجوری هم گلوم داشت پاره میشد! - بابا ما گم شدیم، دخترخاله اینا معلوم نیست از کدوم مسیر رفتن. مثلا خودتو سرکاروان معرفی کردی ها! صدای بوق پشت خطیم می‌اومد. بابا جوابمو نداد و همچنان داشت سر یک نفر رندوم توی خونه ی ننه، داد می‌زد. قطع کردم و پشت خطی رو جواب دادم. مامان بود. اونم با جیغ، شروع کرد حرف زدن. - فاطمه کجایی؟ قرصای ننه کجاست؟ چشمام گرد شد. فاطمه بدبخت فلک زده شده موکب‌چی همشون! باید قرصای ننه هم من بدونم کجاست؟ - مامان شما خونشونین، من بگم قرصا کجاست؟ مامان بلند تر جیغ زد. - جواب منو نده فاطمه، ذلیل شده! بمیرم با این بچه تربیت کردنم! و بلافاصله تلفن قطع شد. عباس خیلی ریلکس داشت برای بار اِن‌اُم دور رندوم ترین میدون می‌چرخید و پسرها دوباره سر اینکه کی بهترین رپر دنیاست بحث می‌کردن و مصرانه می‌خواستن به بلوتوث ماشین وصل شن. دوباره به بابا زنگ زدم. عملا سه تا ماشین ازهم جدا افتاده بودیم و باید یجوری همو پیدا می‌کردیم. حتی شماره ی دخترخاله زهرا رو هم نداشتم که بهش زنگ بزنم ببینم کجاان! بابا سریع جواب داد: - لوک می‌فرستم. لوک از کجا اومد؟! بابا که بلد نبود ازاین کارا بکنه. - بابا بلدی لوکیشن بفرستی؟ صدایی نیومد. حتی دیگه جیغ‌های عمه ها هم شنیده نمیشد. بلندتر صدازدم: - بابا با توام؟ اما بازم سکوت مطلق. جیغ زدم: - بابا! بالاخره عباس به صدا دراومد. - قطع کرده گوشیو خانم جان!

پارت صد و سی و ششم سریع از اتاق رفتم بیرون و وارد اتاق سامان شدم! بازم در حال سرفه کردن بود! سریع از پارچ کنار تختش براش آب ریختم و سراسیمه بهش گفتم: ـ سامان نگاه کن به من! نفس بکش لطفاً! اینقدر سرفه‌های شدید بود که حتی نمی‌تونست بهم نگاه کنه! همینجور هم زخمای من دردش داشت شدیدتر می‌شد! یهو هاروت یه وردی توی گوشم خوند و منم دستم و گذاشتم روی قلب سامان و اون ورد و خوندم.

پارت صد و سی و پنجم صبح وقتی بیدار شدم دوباره زخما روی صورتم شروع کرده بود به درد گرفتن اما دلیلشو نمی‌دونستم تا اینکه رفتم سمت اتاق کارم و وقتی پرونده‌ایی که بهم داده شده بود و باز کردم، دیدم که آخرین پروندست و بعد از اون من ماموریتم روی این کره خاکی تموم میشه! دوباره قلبم شروع به تند تند تپیدن کرد...فکر اینکه پیش سامان و دکمه نباشم واقعا عصبیم می‌کرد! گردنبندم و گرفتم توی دستم و هاروت و صدا زدم: ـ هاروت، سامان چی میشه؟! هاروت گفت: ـ چیزی که باید بشه، اتفاق میفته کارما! و تو دیگه نمی‌تونی جلوشو بگیری! با گریه گفتم: ـ خواهش می‌کنم! لطفاً! سامان نباید بمیره! اینجا کسایی هستن که بهش احتیاج دارم هاروت! هاروت گفت: ـ کارما چرا نمی‌فهمی؟! تو ذاتا با مرگش از طریق خودت قمار کردی! اگه تو اون روز جلوی تقدیرشو نمی‌گرفتی، تا الان مرده بود! چون توی تقدیرش اینجوری نوشته شده! با گریه گفتم: ـ نذاشتین که پیش هم باشیم، حداقلش بمونه و برای آرزوهاش و بچه‌هایی که بهش نیاز دارن تلاش کنه! خواهش می‌کنم هاروت! لطفاً به پادرمیونی کن! هاروت سکوت کرد و دیگه چیزی نگفت! این سکوتش یعنی اینکه بخاطر من با خدا حرف میزنه! این تنها درخواستی بود که ازش داشتم...وقتی زخمای صورتم درد می‌گرفت یعنی اینکه سامان هم حالش خوب نبود!

اتمام این مرحله از مسابقه: 29 . ۵ . ۱۴۰۴ تمدید شد✔️ سرگروه‌: @هانیه پروین @shirin_s @سایه مولوی @QAZAL @Amata

تبسم رمان اسطوره زندگی رو شاد میکرد برات

" مادمازل جیزل " ~ پارت نود و سه جیزل نگاهش را هنوز به زمین دوخته بود. آنتوان جرعه‌ای از قهوه‌اش را نوشید. - بگذار از شما بپرسم دخترک، وقتی در کتابی حقیقتی نوشته شده که قلبتان را می‌شکند، آیا ترجیح می‌دهید آن صفحه را پاره کنید یا با حقیقت زندگی کنید؟ ترجیح می‌دهید آزاد باشید یا در بند اسارت دروغ‌ها و کلک‌هایی که قدرتمندان آن‌ها را رهبری می‌کنند؟ برای لحظه‌ای گویی هوای اتاق سنگین‌تر شده باشد، نفسش را حبس کرد. هیچ‌کس چیزی نگفت؛ همه منتظر به او خیره مانده بودند. فضای اتاق برایش خفه شده بود. حتی گویی شعله‌های شمع هم آرام‌تر می‌سوختند. در تمامی عمرش سعی کرده بود با اسارت بجنگد و خود را رها کند. او تنها هجده سال داشت و در این هجده سال یک‌بار هم دست از جنگیدن برای آزادی بر نداشته بود. او با حقیقت زاده شده بود، هر چقدر سعی کرده بودند که او را از واقعیت دور کنند، او بیشتر به سویش رفته بود. مانند ماهی‌ای که هر چقدر از آبش دور بشود بیشتر بی‌تاب و قرار او میشد. نمی‌دانست این مرد می‌خواهد به چه برسد. اگر می‌خواست او را کوچک کند و بگوید دختر بچه‌ای بیش نیست، پس بگذار این کار را انجام بدهد. جیزل نگاهش را بالا آورد. دیگر آن احتیاط اولیه در آن‌ها پیدا نبود و آنتوان نیز متوجه این شد‌ - حقیقت و آزادی برای من مانند زندگی‌ست؛ اگر روزی بتوانم بدون این دو زندگی کنم، فکر می‌کنم که دیگر مرده باشم و این فقط جسم من باشد که دیده می‌گشاید و شب‌ها به خواب می‌رود، اما روحم در همان لحظه نابود می‌شود. دیگر صدایش نمی‌لرزید و نگاه‌هایی که به او دوخته شده بودند، برایش اهمیت چندانی نداشت. شاید از این مرد کمتر می‌فهمید اما به اندازه خودش متوجه اوضاع میشد. این مرد نمی‌توانست فقط بخاطر اینکه کمی سطحش از او بالاتر است، فکر کند هیچ چیز نمی‌داند و ندانسته وارد ایت محفل شده است‌. آنتوان کمی به سوی او خم شد. متوجه تغییر رفتار و نگاه او شده بود. پوزخندی روی لبش شکل گرفت. - شما گفتید حقیقت برای شما مانند زندگی‌ست، اما تعریف‌تان از حقیقت چیست دخترک؟ عصبی به او چشم دوخت. خوشش نمی‌آمد که او مانند مردم دهکده‌اش او را را دخترک خطاب می‌کرد. جیزل به چشمانش نگاه کرد. چشمانش که عینک گردی آن‌ها را در بر گرفته بود، کوچک شده و روح او را کند و کاو می‌کرد. - فکر می‌کنید چون حرفی از ژان زده‌ام طرفدار او هستم و تعریفم از حقیقت اشتباه است؟ می‌خواست دوباره این را در سرش بگوید و بیخیال پاسخ دادن بشود اما نتوانست. گویی خود را در سن ملو و میان مردم دهکده‌اش یافته بود. آنتوان ابرویی بالا انداخت. - حقیقت همیشه همان چیزی‌ست که واقعا اتفاق افتاده، نه آنچه قدرت یا نویسنده‌ها می‌خواهند از آن یاد کنند. آنتوان به پاسخ جسورانه او پوزخند زد. به صندلی تکیه داده و آرنجش را روی لبه‌ی میز گذاشت. - شما معتقدید بعضی از حقایق باید پنهان بماند، درست است؟ آنتوان به حرفی که درباره رفتار او با ژان گفته بود، اشاره می‌کرد. - حقایق همیشه آشکار می‌شوند؛ هر چه هم که بشود، حقیقت پنهان نمی‌ماند. حقیقت، آزادی، حق بیان همه و همه در کنار یکدیگر می‌آیند و رشد می‌‌کنند. جیزل پاسخ او را داده بود. آنتوان سر تکان داد. دیگر آن نگاه عمیق و چشمان ریز را به او نداشت و لحنش کمی تغییر کرده بود. - پس در نظر شما چه چیزی باید پنهان بماند؟ آنتوان کنجکاوانه پرسیده بود. دوشس ژاکلین نفس کلافه‌اش را بیرون داد. - چیزی که دردی از کسی دوا نکند، حقیقت‌هایی که فقط می‌خواهند گفته شوند که بقیه بدانند چنین چیزی هم هست؛ حقیقت هنگامی کارساز است که بخاطر منافع شخصی نباشد. کمی به سوی آنتوان خم شد. - گاهی فقط حقیقت گفته می‌شود که از پشت آن بتوانند دروغی بزرگ‌تر را پنهان کنند؛ از آن سود می‌برند و طوری رفتار می‌کنند گویی سودش بیشتر از ضررش است، در حالی که این را فقط ما مردم احمق باور می‌کنیم. نمی‌دانست آن همه جسارت را از کجا آورده بود که بخواهد آنقدر بی‌پرده در میان این جمع بزرگ سخن بگوید. شاید سکوت آن‌ها و حرف‌هایی که آنتوان به او زده بود خونش را به جوش آورده باشد.

با نگار تکنیک های مخ زنی

رمان های خانم مرجان فریدی هم هست واقعا قلمشون زیبا و عالیه

پارت سی و هشت لبخند زدم. سواد شام موند. من یکم استرس داشتم. استرس‌هایی که هر دختر قبل از ازدواجش داره. وقتی رفت مامان همینطور که بی‌قید و از دستی جلوی بابا سبک رفتار می‌کرد گفت: - پسر خوبیه! واقعا که شاهزاده‌ست! لبخند زدم. مامان رو به دره کرد. - تو نمی‌خوای بری عزیزدلم؟ دره جا خورد. من سریع به کمکش شتافتم. - چرا، حاضر بشین هم شما رو می‌رسونم هم دره رو. مامان زیر چشمی به بابا نگاه کرد. انگار توقع داشت بابا بهش بگه نرو اما بابا خودس رو مشغول جمع کردن لوازم پذیرایی کرد و چیزی نگفت، پس مامان با دلخوری گفت: - باشه، بریم. رفت آماده بشه. دره گیج من رو نگاه کرد. سرم رو جلو بردم و آروم بهش گفتم: - برو حاضر شو می برمت یک دوریت میدم بر می گردیم. سر تکون داد و رفت حاضر بشه. من هم حاضر شدم. دره عقب نشست و مامان جلو. مامان با سرخوشی گفت: - وای باورم نمیشد یک روز عروسی تنها دخترم رو ببینم. با نیشخند نگاهش کردم. - چرا باورت نمیشد؟ کسی حاضر نیست من رو بگیره؟

پارت صد و سی و چهارم سامان کاملا متوجه شد اما به روی خودش نیورد و سعی کرد دوباره با بحث کردن اون لحظه رو خراب نکنه! دوباره برامون کلی آهنگ خوند تا رسیدیم همون جایی که می‌گفت! برام توضیح داد که کلی بازی و سرگرمی وجود داره و قراره اولین بازیمون بولینگ باشه! اولش خودش امتحان کرد و بهم یاد داد و پشت بندش منم چندین بار انجام دادم تا بالاخره موفق شدم و تونستم تمام مهره‌ها رو بندازم و امتیاز کامل و کسب کنم. اون روز هم جزو یکی از بهترین روزایی بود که هیچوقت از خاطرم پاک نمیشه! چیزایی رو دیدم و امتحان کردم که نه می‌دونستم چیه و نه می‌دونستم میتونم انجامش بدم یا نه! اما با کمک و همراهی سامان تونستم از پس همشون بربیام. برای اولین بار اون روز از صمیم قلبم از خدا خواستم که ای کاش این زندگی انسانی و بهم هدیه میداد و تمام قدرت‌های ماوراییمو می‌گرفت. بنظرم انسان بودن واقعا مزیت بزرگی بود چون با اختیار خودت و بدون دخالت و قدرت و چیزی تمام تصمیم های زندگی رو میگیری و چه درست و با چه غلط پشت تمام تصمیماتت وایمیستی! اما نیروهای طبیعت مثل ماها هیچ اختیاری از خودمون نداریم و تحت نظر قدرت خدا کارامونو پیش می‌بریم ولی بعضی از آدما قدر این موهبتی که خدا بهشون داده رو واقعا نمی‌دونن! اون روز بعد از کلی بازی و سرگرمی، برگشتیم خونه و اینقدر خسته بودیم که نرسیده به اتاقامون، خوابمون برد.

موضوع : آزاد - داستان باید در فضای روستا اتفاق بیوفتد مهلت ارسال : تا ۳۱ مرداد ۱۴۰۴ اختتامیه: متعاقبا اعلا می‌گردد شرایط : شرایط ارسال اثر ۱. قالب اثر اثــر باید داستان کوتاه باشد.(رمان، شعر، یا سایر قالب ها پذیرفته نیست.) هر شرکت کننده فقط یک اثــر مستقل ارسال کند. ۲. محدودیت ها: اثــر نباید قبلاً در کتابی (فردی یا گروهی) منتشر شده باشد. اثــر قبلاً در جشنواره‌ای حائز رتبه برتر نشده باشد. آثار منتشر شده در نشریات، ویژه نامه‌ها و جشنواره‌هاب بدون رتبه برتر قابل ارسال هستند. ۳.فرمت فایل: اثــر ارسالی در قالب word (با پسوند doc یا docx) ارسال گردد. از فونت‌های استاندارد فارسی (Tahoma, mitra, naznin, zar , …) و در صفحات سفید ساده ارسال گردد. اثــر باید به آدرس پست الکترونیکی انجمن (dariche۹۳.ir@gmail.com ) ارسال گردد. صفحه اول باید به طور مجزا شامل این اطلاعات باشد: ۱- نام اثر. ۲- نام و نام خانوادگی نویسنده. ۳- شهر محل سکونت یا اقامت دایم. ۴- شماره ی تماس همراه. ۵- آدرس ایمیل. دریافت تاییدیه اثــر ارسالی توسط انجمن الزامی است (تاییدیه حداکثر در مدت ۱۵ روز کاری به پست الکترونیکی ارسال کننده ارسال می‌گردد). اهداء جوایز ، منوط به میزان حمایت اسپانسرهای مالی جشنواره دارد. انجمن از هرگونه نظر و مشارکت فرهنگی شما استقبال می‌نماید. این انجمن در سیاست گذاری‌ و تصمیم گیری‌ و اجرای کامل سیاستهای خود مستقل بوده و توسط هیچ نهاد دولتی و غیر دولتی اداره و حمایت نمی‌گردد. سایت: www.dariche۹۳.ir ایمیل: dariche۹۳.ir@gmail.com جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۱۰۲۴ ۵۴۱ ۰۹۳۸ تماس حاصل فرمایید.

سلام به شما بینندگان و شنوندگان ماورائی انجمن من جادوگر خبرنگار انجمن هستم و اینجاییم با دنبال کردن اخبار ماورائی ترین بخش انجمن در کنار شما باشیم