ملّت عشق | نامه های عاشقانه

[Taraneh]

و تو

عزیز هزار نفر میشوی اما عزیزِ دلِ عزیزت نیستی

و این غم‌ انگیز است...

 

-عباس معروفی

[Taraneh]

می‌خواهم از تو بنویسم.

از نامِ تو که تکیه‌گاه حصارهای شکسته است.

 

-پوشویاتوسکا

[Taraneh]

شاید تصور کنی که تو را فراموش کرده ام، اما من پرونده ای قطور از خاطرات تو و خنده های به یاد ماندنی ات دارم...

 

-نامه فدریکو گارسیالورکا به آنا ماریا

[Taraneh]

دلم‌ می خواهد همه چیز را بگذارم و بروم طوری که کسی نداند من که هستم.

مرا ببخش عزیزم، احساس وحشتناکی دارم. سوار قطار خواهم شد و تمامی وجودم را گریه خواهم کرد.

 

-نامه اولگا کنیپر به آنتوان چخوف

[Taraneh]

چنان دل بسته ام کردی که من با چشم خود دیدم؛

خودم می رفتم اما سایه ام با من نمی آمد...

 

-ابراهیم خطیبی

[Taraneh]

دونك لستُ سوى قطرة المطر الضائعة في سيل... 

 

«بى تو چيزى جز قطر‌ه‌ىِ بارانى گم شده در سيلاب نيستم...» 

 

-غسان كنفانی

[Taraneh]

به چشمهایم زل زد و گفت: «با هم درستش میکنیم»

چه لذتی داشت این با هم، حتی اگر با هم، هیچ چیزی درست نمیشد...

 

-لیلیان هلمن

[Taraneh]

تو درختی، من آب. من کنار تو، آواز بهاران را می خندم و می خوانم، می گريم و می خوانم.

با تو بودن خوب است‌. تو قشنگی. 

 

-منوچهر آتشی

ویرایش شده 2 ساعت قبل توسط Taraneh

[Taraneh]

صدایی می‌شنود، دمِ گوشش، که صدای نوازشگرِ او بود: "من هم کنارتم؛ تنهات نمی‌گذارم؛ تا آخر عمر کنارتم" یکهو حس می‌کند آتشی در دلش روشن شد. دیگر دلش می‌خواست زنده بماند و زندگی کند. 

 

‌-داستایفسکی

[Taraneh]

بعضی ها هم هستند که به نظر فراموششان کرده ایم..

اما وقتی حرفشان به میان می آید دیگر نمی توانیم لبخند بزنیم...

 

-نزار قبانی

[Taraneh]

روزها همه يكجور ميگذرد، بيخود و بى فايده، چيز تازه ندارم،قربانت.

 

-نامه صادق هدایت به تقى رضوى

[Taraneh]

در برابر چشمانم نیستی،

اما تمام آن‌چه می‌بینم، تویی... 

 

-احمد شوقی

[Taraneh]

تو امّا هیچ وقت فراموش نکن روزی که افتاده باشی، از زمین بلندت می‌کنم، اگر هم نتوانم کنارت دراز می‌کشم...

 

-تورگوت اویاز

[Taraneh]

آیدای نازنین خوب خودم!

آیدای من؛ این پرنده، در این قفس تنگ نمی خواند. اگر می بینی خفه و لال و خاموش است، به این جهت است ... بگذار فضا و محیط خودش را پیدا کند تا ببینی که چه گونه در تاریک ترین شبها آفتابی ترین روزها را خواهد خواند. به من بنویس تا هردم و هرلحظه بتوانم آنرا بشنوم.به من بنویس تا یقین داشته باشم که تو هم مثل من در انتظار آن شبهای سفیدی. به من بنویس که می دانی این سکوت و ابتذال زاییده زندگی دراین زندانی است که مال مانیست، که خانه ی ما نیست، که شایسته مانیست.

به من بنویس که تو هم درانتظار سحری هستی که پرنده ی عشق ما در آن آواز خواهد خواند.

احمد تو 

 

-نامه احمد شاملو به آیدا، ۲۹ شهریور ۱۳۴۲

[Taraneh]

آیدای نازنین خوب خودم!

آیدای من؛ این پرنده، در این قفس تنگ نمی خواند. اگر می بینی خفه و لال و خاموش است، به این جهت است ... بگذار فضا و محیط خودش را پیدا کند تا ببینی که چه گونه در تاریک ترین شبها آفتابی ترین روزها را خواهد خواند. به من بنویس تا هردم و هرلحظه بتوانم آنرا بشنوم.به من بنویس تا یقین داشته باشم که تو هم مثل من در انتظار آن شبهای سفیدی. به من بنویس که می دانی این سکوت و ابتذال زاییده زندگی دراین زندانی است که مال مانیست، که خانه ی ما نیست، که شایسته مانیست.

به من بنویس که تو هم درانتظار سحری هستی که پرنده ی عشق ما در آن آواز خواهد خواند.

احمد تو 

 

-نامه احمد شاملو به آیدا، ۲۹ شهریور ۱۳۴۲

[Taraneh]

انسان همیشه احتیاج به چیزی، کسی دارد تا از پناهش آشیانه های هوشیار بسازد.

 

-علی مراد فدایی نیا

[Taraneh]

او نگفت دوستت دارم،

اما نامه اش را اینگونه تمام کرد:

بال تو را میبوسم پرنده قلبم...

 

-فرانتس کافکا

[Taraneh]

حتی اگر ناراحتی، به هم ریخته‌ای، با همان ناراحتی مرا محکم بغل کن. محکم، بسیار بسیار محکم.

 

-نامه ماریا به آلبر کامو

[Taraneh]

من به تو دلباختم زیرا که زخم هاى تو شبیه زخم هاى من بود.

 

-اجه ایهان

[Taraneh]

اما ما به دنیا آمدیم تا همدیگر را بشناسیم و یکدیگر را دوست بداریم، مطمئن باش.

 

-نامه ژرژ ساند به آلفرد دو موسه، ۱۵ آوریل ۱۸۳۴

[Taraneh]

و من خودم را با خستگی تمام از میان این فصل عبور می دهم، فقط به این امیدِ نورِ کم سویی که در دوردست ها می درخشد. 

 

-نامه اولگا کنیپر به آنتوان چخوف، ۱۰ فوریه؛ مسکو

[Taraneh]

می روم بخوابم، خرد و خسته ام؛ تو را بیشتر در آغوش می گیرم دوست عزیز. تو هم بیش از پیش دوستم بدار، چون غمگینم.

 

-نامه ژرژ ساند به گوستاو فلوبر، ۱۸۶۶، پاریس

[Taraneh]

بی‌تو نازنین نه چیزی هست و نه احدی...و نبودن جبران ناپذیر است و دوری‌ات فرض محال...

 

-نامه غسان کنفانی به غاده السمان، آپریل ۱۹۶۷

[Taraneh]

آغوشت درست همان جایی‌ست که انتظارش را می‌کشم. مثل بندری که آدم منتظر است به آن برسد. مثل ماسه‌ی گرمی که پس از شنایی طولانی، وقتی که از پا درآمده‌ای، رویش به خواب می‌روی.

 

-آلبر کامو

[Taraneh]

‌ماریانا، اگر یک نامه از طرف من داری که در آن خندیده‌ام، لطف کن آن را یا دست کم یک کپی از آن را به آدرس قدیمی‌ام بفرست. من، حوالی کوچه‌های گذشته گم شده‌ام، راه خانه را پیدا نمی‌کنم، لب‌هایم فراموشم شده. ماریانا، قول بده نترسی، راستش را بخواهی خندیدنم را به یاد نمی‌آورم. اما ناراحتم نباش، اشکالی ندارد اگر هیچ چیز پیدا نکردی، می‌دانی که تو را ببینم خندیدنم را به یاد خواهم آورد.

 ‌ ماریانا، فقط اگر هیچ نامه‌ای نداشته باشی که در آن خندیده‌ باشم، چرا هنوز نامه‌هایم را باز می‌کنی و این چنین به جِد، بادقت می‌خوانی؟

 

-‌‌نامه حاتمه رحیمی به ماریانا