ملّت عشق | نامه های عاشقانه

[Taraneh]

من دیروز، حتی هفته پیش و یا ماه پیش بلکه حتی سال پیش، نزدیک به فروپاشی بودم، چون تو کنارم نبودی...

 

-دیدم ماداک، سیامک تقی زاده

[Taraneh]

مرا در قلبت بپذیر، به دور از تمام هیاهوها، مرا پناه بده، حتی اندکی.

 

-آلبر کامو ، نامه به ماریا کاسارس

[Taraneh]

آنقدر دوستت دارم که خودم هم نمی‌دانم چقدر دوستت دارم؛ هربار که می‌پرسی چقدر؟ با خودم فکر می‌کنم دریا چطور حساب موج‌هایش را نگه دارد...

 

- نزار قبانی

[Taraneh]

محبوبِ من!

مثل شادی نباش که می‌گذرد و پنهان می‌شود،

مثل غم باش و با من بمان...

 

-غاده السمان

[Taraneh]

«و چنین از  دنیایی که یا قلبم باید بشکند و یا باید بدل به سرب شود، کوچ می‌کنم.»

 

-یادداشت خودکشی نیکلاس کامفورت| ۱۳ آوریل ۱۷۹۴

[Taraneh]

ما آبستن امید فراوان بوده‌ایم، دریغا که به روزگار ما کودکان، مُرده به دنیا می‌آیند!

 

-احمد شاملو

[Taraneh]

هیچ کدام از ما دیگر در کار و زندگی و غیره تنها نیست. هر کدام از ما کسی را دارد که فقط با او معنای همراهی را درک می کند.

 

-نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس | ۲۳ فوریه ۱۹۵۰

[Taraneh]

هیچ راه گریز دیگری برای من نیست.

« لی‌لی! عاشقم باش ! »

 

-نامه خودکشی ولادیمیر مایاکوفسکی، ۱۵ آوریل ۱۹۳۰

[Taraneh]

در غیاب تو درِ دنیا را به روی خود بسته‌ام. یعنی من عملا نبسته‌ام، خودش بسته شده است. دنیایی که تو در آن نیستی، می‌خواهم اصلا نباشد‌... مرا بگو که اینقدر خرم و نمی‌فهمم که نوشتن این مطالب خیال تو را ناراحت می‌کند. اصلا مرده‌شور مرا ببرد که به قد و قواره زندگی تو تراشیده نشده‌ام. 

 

-نامه جلال آل احمد به سیمین دانشور، ۱۲ دی ماه ۱۳۳۱

[Taraneh]

در غیاب تو درِ دنیا را به روی خود بسته‌ام. یعنی من عملا نبسته‌ام، خودش بسته شده است. دنیایی که تو در آن نیستی، می‌خواهم اصلا نباشد‌... مرا بگو که اینقدر خرم و نمی‌فهمم که نوشتن این مطالب خیال تو را ناراحت می‌کند. اصلا مرده‌شور مرا ببرد که به قد و قواره زندگی تو تراشیده نشده‌ام. 

 

-نامه جلال آل احمد به سیمین دانشور، ۱۲ دی ماه ۱۳۳۱

[Taraneh]

هر اتفاقی هم که بیفتد، فراموش نکن که آدمی در این جهان هست که همیشه و هر لحظه می‌توانی پیش او برگردی.

 

-آلبر کامو

[Taraneh]

جلال عزیزم، دیشب کاغذت رسید که روغن چراغدان زندگی من است.

 

-نامه سیمین دانشور به جلال آل احمد

[Taraneh]

چیزی برای گوش تو دارم؛

یک بوسه ی بزرگ، یک آغوش و بوسه ای دیگر...

 

-نامه آنتوان چخوف به اولگا کنیپر

[Taraneh]

نمی‌دانستم چرا می‌خواهم بگریم، امّا می‌دانستم اگر کسی با من حرف بزند یا دقیق نگاهم کند یک هفته‌ی تمام خواهم گریست...

 

- یادداشت ها، سیلویا پلت

[Taraneh]

ماریا! عشق، جهان را فتح نمی‌کند اما خودش را چرا. تو خوب می‌دانی، تو که قلبت چنین سزاوار ستایش است، که ما خوف‌انگیزترین دشمنان خودمان هستیم.

 

-نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس

[Taraneh]

‏چون دوستت دارم راهی پیدا خواهم کرد تا نور زندگی تو باشم، حتی اگر در تاریک‌ترین و دلگیرترین حال خود باشم.

 

-‏جسیکا کاتوف

[Taraneh]

هیچ کدام از ما دیگر در کار و زندگی و غیره تنها نیست. هر کدام از ما کسی را دارد که فقط با او معنای همراهی را درک می کند.

 

-نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس ۲۳ فوریه ۱۹۵۰

[Taraneh]

أَحِبيني بَعیداً عَنْ بِلاد القَهْر والکَبْت، بَعیداً عَنْ مدینتنا التی شَبِعَتْ مِن الموْت، بَعیداً عَنْ تعصُّبها...

 

دوستم داشته باش، به دور از سرزمینِ رنج و سرکوب، به دور از شهرمان که از مرگ سیراب شد، به دور از نابرابری‌هایش...

 

-نامه ها، نزار قبانی

[Taraneh]

کاش می‌آمدی.

که این روزها احتیاج دارم قلب انسان دیگری کنار قلب من بتپد.

 

-نامه ها، بتهوون

[Taraneh]

این‌ها خیال می‌کنند من دیوانه شده ام اما من دیوانه نیستم، فقط دلم خیلی خیلی تنگ است...

 

-سیمین دانشور

[Taraneh]

چه موقع می توانم به تو بگویم که من وحشتناک‌ترین فکرها را در سر می پرورانم! اگر می خواهی مرا نجات دهی عجله کن!

 

-نامه آرتور کراوان به مینا لوی

[Taraneh]

من به تو اعتماد و اعتقاد دارم زیرا تو قسمتی از زندگی منی، تو ترانه‌ای از سرود ایمان بزرگ منی. تو رفیق منی و همین کافی است که تا پایان زندگی با هم، رفیقانه و همراه و همدل باشیم.

 

-نامه مرتضی کیوان به همسرش پوری ۱ فروردین ۱۳۳۳

[Taraneh]

از وقتی به زندگی‌ام آمدی من بهتر نفس کشیده‌ام، نفرتم نسبت به همه‌ چیز کمتر شده، آزادانه هرچه را به بودنش می‌ارزیده ستایش کرده‌ام. قبل از تو، به جز تو من به هیچ‌ چیز حس تعلق نداشتم با تو بیشتر چیزها را پذیرفته‌ام.

 

-نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس

[Taraneh]

« و من خودم را با خستگی تمام از میان این فصل عبور می دهم، فقط به این امیدِ نورِ  کم سویی که در دوردست ها می درخشد. »

 

-نامه اولگا کنیپر به آنتوان چخوف، ۱۰ فوریه؛ مسکو

[Taraneh]

« و من خودم را با خستگی تمام از میان این فصل عبور می دهم، فقط به این امیدِ نورِ  کم سویی که در دوردست ها می درخشد. »

 

-نامه اولگا کنیپر به آنتوان چخوف، ۱۰ فوریه؛ مسکو