رفتن به مطلب
ثبت نام/ ورود ×
کارگاه آموزش رمان نویسی(ظرفیت 15 نفر) ×
انجمن نودهشتیا

تمامی فعالیت ها

این جریان به طور خودکار بروزرسانی می شود

  1. ساعت گذشته
  2. Paradise

    مشاعره با اسم پسر🩵

    بهرام
  3. " به نام خداوند رنگین کمان " نام رمان: مادمازل جیزل نام نویسنده: M.L.CARMEN ژانر: اجتماعی خلاصه: چشمانم را باز می‌کنم؛ اطرافم پر شده از سیاهی، سیاهی‌ای تاریک تر از تمام شب‌های تنهایی زندگی‌ام! دستانم را برای محافظت از گوش‌هایم بلند می‌کنم، برای محافظت از آنها در برابر صداهای شیطانی‌ای که با هر بار شنیدن آنها تمام بدنم به لرزه می‌افتد! در آن سیاهی مرگ‌بار، به دنبال کورسوی امیدی می‌گردم، کورسویی از امید تا بدن یخ زده‌ام را در بر بگیرد و آن را به روشنایی روز هدیه دهد. با قدم‌هایی آرام به جلو حرکت میکنم اما چیزی در مقابلم مانع از حرکتم به جلو می‌شود با دیدن تصویر شخصی که در آن تاریکی مطلق در شئ آیینه مانند میبینم، دستانم را از گوش‌هایم جدا می‌کنم و به سوی آن دراز می‌کنم، با قرار گرفتن دستانم روی شیشه و گونه‌های سفید شده‌ی دخترک از سرما، به یک‌باره سیاهی دور و اطرافم رنگ می‌بازد، صداهای اطرافم خاموش می‌شوند و من در آن لحظه به تصویر شخصی نگاه می‌کنم که میان جنگل سرسبزی ایستاده و خیره به من با لبخندی زیبا برایم دست تکان می‌دهد آری؛ او، من هستم! مقدمه: کسی چه می‌داند؟ شاید در همین لحظه، زنی برای مرد سیاستمدارش می‌رقصد، یا پیانو می‌زند، آواز می‌خواند وَ جلوی جنگ جهانی بعدی را می‌گیرد! کسی چه می‌داند؟ شاید تنها شرط معشوقه‌ی هیتلر، به خاک و خون کشیدن دنیا بود! کسی سر از کار زن ها در نمی آورد! با سکوت‌شان شعر می‌خوانند؛ با لب‌هایشان قطعنامه صادر می‌کنند؛ با موهایشان جنگ می‌طلبند، باچشم‌هایشان صلح! کسی چه می‌داند؟ شاید آخرین بازمانده‌ی دنیا زنی باشد، که با شیطان تانگو می‌رقصد!
  4. امروز
  5. سلام، به نودهشتیا خیلی خیلی خوش اومدین@_@

    از اینجا میتونید رمان نوشتن رو شروع کنید:

    تالار تایپ رمان

  6. نهال

    مشاعره با اسم پسر🩵

    لهراسب
  7. نهال

    مشاعره با اسم دختر🩷

    الهام
  8. Paradise

    هپ با ضریب ۵

    549
  9. خسته نباشید عزیزم. کنترل شد مشکلی نداشت اقدامات لازم انجام بشه لطفاً. @زری گل @هانیه پروین
  10. اتمام ویرایش داستان کوتاه موش قرون وسطی @Nina
  11. سلام، به نودهشتیا خیلی خیلی خوش اومدین@_@

    از اینجا میتونید رمان نوشتن رو شروع کنید:

    تالار تایپ رمان

  12. @دنیا تا فردا ویراستاریش تکمیل بشه لطفا
  13. @دنیا دنیا جان زحمت ویراستاری این رمان رو بکشید فک نکنم بیشتر از یه روز زمان نیاز داشته باشه دو صفحه بیشتر نیست.
  14. Paradise

    مشاعره با اسم پسر🩵

    دانیال
  15. @Kahkeshan سه روز زمان برای ویراستاری خسته نباشید
  16. دنیا

    مشاعره با اسم پسر🩵

    فرهاد
  17. دنیا

    هپ با ضریب ۵

    ۵۴۸
  18. دنیا

    مشاعره با اسم دختر🩷

    هما
  19. پارت صد و دهم با لبخند گفتم: ـ ناراحت نباش من مطمئنم همه چیز درست میشه. سکوت کرد و چیزی نگفت، گفتم: ـ میخوای یبار دیگه به گوشیش زنگ بزن، شاید جواب داد. لیلا بدون هیچ حرفی دوباره شمارش رو گرفت ولی پارسا بازم اشغال کرد... لیلا با نا امیدی گفت: ـ فایده ای نداره، جواب نمیده! گفتم: ـ بنظر من که همینجاست چون ساحل نمکی الان که نزدیکه غروبه کسی نمیره اونجا. لیلا همینجور که به جلو خیره بود گفت: ـ زده به سرش، آخه گروگان گیری بچه کوچیک یعنی چی واقعا؟! عقلم قد نمیده. گفتم: ـ لیلا اون دست خودش نیست، بعدشم اگه پارسا رو یذره بشناسم میگم که همش حرفه و کاری با باور نمیکنه... مگه خودت همیشه نمی‌گفتی خیلی عاشق بچهاست؟! دماغشو کشید بالا و حرفم رو تایید کرد...پیمان بهم پیامک داد که از پشت سر حواسش بهم هست. از این جهت خیالم راحت تر شد و احساس امنیت کردم. سر اسکله پیاده شدیم. هوا انگار میخواست بارون بزنه و تقریبا ابرا آسمون رو سیاه کرده بودن...آدمای زیادی اونجا نبودن ولی یهو یه دختربچه دیدم با پیراهن قرمز و موی بلند که داره کنار دریا میدوئه و یه بادبادک هم دستشه... سریع صداش زدم: ـ باور. پارسا رو شن نشسته بود و به باور نگاه می‌کرد. لیلا فریاد زد: ـ پارسا! پارسا سریع وایستاد و تو یه چشم بهم زدن باور رو گرفت تو بغلش... باور ترسید و به ما نگاه می‌کرد. پارسا رو به من گفت: ـ نازنین پس بالاخره اومدی!
  20. پارت صد و نهم پیمان مصمم بود و الان وقتی برای قانع کردنش نداشتم، بنابراین گفتم: - باشه ولی دور از من وایستا که تو رو نبینه، باشه؟ بخاطر باور قول بده کاری نکنی پیمان! سرش رو تکون داد ولی چیزی نگفت... بهش گفتم: - منو لیلا جلو میریم و شما پشت ما حرکت کنین! قبول کرد... امروز باید همه چیز تموم میشد! دیگه دلم نمی‌خواست با این استرس زندگی کنم، منو لیلا تاکسی گرفتیم و سوار شدیم... برگشتم و دیدم که پیمان و امیرعباس پشت سرمونن... لیلا آروم تو تاکسی گریه می‌کرد، رو بهش گفتم: ـ لیلا میدونی برادرت باید درمان بشه دیگه؟؟ سرش رو تکون داد و با گریه گفت: ـ میدونم ولی این اونجا طاقت نمیاره! گفتم : ـ مجبوره طاقت بیاره! نمیشه که همینجوری با زندگی آدما بازی کنه. چون از قصد انجام نمیده، نمیتونمم از دستش عصبانی بشم ولی فرض کن یبار دیگه یه نفر دیگه رو پیدا کرد، بازم قراره به اون نفرم دروغ بگین؟؟ نمیشه اینجوری...تو باید بهش کمک کنی با غمش کنار بیاد، حالش اصلا خوب نیست. لیلا گفت: ـ از وقتی شوهرت اومد، دیگه قرصاشم نمیخوره. نمیدونم قراره چی بشه واقعا!! دلم برای حالش سوخت...خیلی بدون چاره بود و نمیتونست برادرش رو کنترل کنه، دستم رو گذاشتم رو دستش و گفتم: ـ باید ببریش یه مرکز درمان خوب. سعی کن یه مدت از دریا و این محیط دور نگهش داری تا بتونه این غم و فراموش کنه! لیلا همینجور که گریه می‌کرد، بهم لبخند زد و گفت: ـ تو واقعا دختر خوش قلبی هستی غزل. بخدا اصلا روم نمیشه تو چشمات نگاه کنم!
  21. پارت صد و هشتم خیلی به باور وابسته بود اینو میتونستم از تک تک اجزای صورتش حس کنم... بعلاوه اینکه دخترم بود و اصلا دلم نمی‌خواست براش اتفاقی بیفته! دلم نمی‌خواست پیمانو تو این حال ببینم! دستمو گذاشتم رو زانوش و گفتم: - نگران نباش پیمان! پارسا رو خوب میشناسم؛ کاری نمیتونه بکنه! همینجور که جفتمون گریه می‌کردیم بهم گفت: - غزل چرا نمیفهمی؟؟ اون پسر مریضه و الان دخترمون دستشه، چیزیش بشه من میمیرم. اشکاش رو پاک کردم و این بار من با امیدواری بهش گفتم: - قول میدم پیداش میکنیم، نگران نباش عزیزم. امیرعباس رو بهم گفت: - چجوری میخوای پیداش کنی؟ انگار کنار دریا بودن... یکم فکر کردم و رو به لیلا گفتم: - لیلا وقتی داشتم با پارسا حرف میزدم صدای موج دریا میومد... باورم اومد و راجب بادبادک بهش گفت! لیلا گفت: - یعنی رفته ساحل؟؟ اما کدوم ساحل؟! گفتم: - کدوم ساحل این سمت بادبادک میفروشن؟ ساحل سنگی که نیست. لیلا گفت: - پس میمونه ساحل نمکی و ساحل شنی. پیمان سریع بلند شد و گفت: - خب پس منتظر چی هستیم؟! بریم دیگه! اگه پیمان میومد و پارسا میدیدتش، باور و پس نمیداد. رو بهش گفتم: - نه پیمان تو نیا! من باید قانعش کنم که نمیرم و اینجا میمونم وگرنه نمیذاره باور و ازش بگیرم! پیمان با جدیت دستم و گرفت و گفت: - من تو و بچم و پیش این روانی تنها نمیذارم!
  22. پارت صد و هفتم این بار پرید وسط حرف پیمان و با جدیت گفت: - برای من شرط تعیین نکن... حق نداری نازنینو از جزیره بیرون ببری...به اندازه کافی این چند روزه با حرفات مسمومش کردی، نازنین اگه پاشو از اینجا بیرون بزاره دیگه دخترت رو نمیبینی! گوشی رو از دست پیمان گرفتم و جوری که سعی می‌کردم بغضم رو کنترل کنم گفتم: - الو پارسا... پارسا خندید و گفت: - اوه نازنین خانوم! میبینم که خیلی سریع ما رو به آدم تازه وارد فروختی!! وقت بحث نبود... الان باور دستش بود و منم باید با آرامش باهاش صحبت می‌کردم، بنابراین گفتم: - باشه هرچی تو بگی، نمیرم! فقط بهم بگو که کجایی؟؟ پارسا میدونم که تو آدمی نیستی به بچه ها ضرر برسونی، لطفا اینکار رو نکن! پارسا گفت: - داری دروغ میگی! اگه نمی‌خواستی بری چمدونت رو جمع نمی‌کردی و صبح تا شب به اون یارو فکر نمی‌کردی... این بچه برام مهم نیست تو برام مهمی نازنین! اگه بری من دیگه چیزی واسه از دست دادن ندارم. یهو صدای باور اومد که با ذوق رو بهش گفت: - عمو بیا این بادبادکه رو ببین. پیمان یهو با صدای باور فریاد زد : - باور... پارسا که هول شده بود سریع گفت: - نازنین هر وقت دیدم که نمیری و اون آقا پیمان می‌خواد از اینجا بره، دخترش رو بهش پس میدم وگرنه بهش بگو دخترش رو فراموش کنه. و بعدش گوشی رو قطع کرد...مهدی با عصبانیت گفت: - پسره ی احمق! بعد قطع کردنش، پیمان با ناراحتی رو سکو نشست و سرش رو گرفت مابین دستاش.
  23. پارت صد و ششم لیلا با گریه گفت: - بخدا منم اولش موافق نبودم، به خودشم گفتم که یه روز بالاخره این قضیه فاش میشه. حتی اگه غزل هم یادش نیاد، بالاخره خانوادش میان و پیداش میکنن اما گوشش بدهکار نبود. غزلو به کل جای نازنین گذاشت... الانم خواهش میکنم ازتون به پلیس نگین، نذارید زندگیش تو جوونی خراب بشه لطفا! مهدی رو بهش گفت: - برادرتون بیماره خانم؛ باید درمان بشه لیلا که ترسیده بود سریع گفت: - باشه باشه... قول میدم، من فقط پارسا برام مونده، ازم نگیرینش لطفا! بعدش جلوی پای پیمان زانو زد و گوشه لباسش رو گرفت و با التماس گفت: - آقا پیمان ازتون خواهش میکنم. پیمان چیزی نگفت ولی من خیلی دلم به حالش سوخت... رفتم پیش پیمان و با جدیت از لیلا پرسیدم: - خیلی خب بلندشو لیلا! احتیاجی به اینکارا نیست. فکر کن ببین پارسا بچه رو کجا میتونه برده باشه؟؟ لیلا بلند شد و با گوشه روسریش اشکاش رو پاک کرد و گفت: - نمیدونم والا، گفتم شاید برده باشه سردخونه ماهی های که میبرن اونجا اما داشتیم میومدیم بهشون زنگ زدم... اونجا نرفتن. همین لحظه گوشی پیمان زنگ خورد... شماره ناشناس بود، وقتی شماره رو دیدم فهمیدم پارسائه. رو به پیمان گفتم: - خط خودشه پیمان، جواب بده! بهش اشاره کردم که گوشی رو بزاره رو بلندگو بعدش پیمان گفت: - بچم رو کجا بردی عوضی؟؟ پارسا خندید و گفت: - دخترت حالش خوبه نترس! البته فعلا خوبه، واسه بعد نمیتونم قولی برای خوب بودن حالش بهت بدم! ماشالا دختر شیرین زبونی هم داری، بلایی سرش بیاد خدایی حیف میشه! پیمان یهو مشتش رو کوبید به دیوار و با تهدید گفت: - اگه بلایی سرش بیاد...
  24. سلام، به نودهشتیا خیلی خیلی خوش اومدین@_@

    از اینجا میتونید رمان نوشتن رو شروع کنید:

    تالار تایپ رمان

  25. دیروز
  26. من فاطمه
    همسر شهید دانیال
    بانویی ده هشتادی
    دختری نوجوان
    زنی که قبل از شکوفاییشدن بهار زندگی‌اش خزان رسید
    من نیز مانند تمامی دخترها سال‌ها خوشبختی را آرزو می‌کشیدم
    مانند هر بانویی برای اولین سالگرد ازدواجمان برنامه داشتم
    همانند هر با احساسی رویاهایی برای آن روز داشتم
    اما هیچ‌گاه در باورم نمی‌گنجید این روز را در کنار خاک تازه شویم عزا بگیرم
    البته...
    البته تصورش می‌کردم
    روزهایی که مرا التماس می‌کرد تا برای شهادتش
    در روز عقد
    هنگامی که می‌گویند هر آرزوی کنی برآورده می‌شود
    دعا کنم
    آری آن روز دانستم دانیال معشوقی جز من دارد
    معشوقی بسیار زیباتر
    مهربان‌تر
    با وقارتر
    بزرگ‌تر و برتر از من
    و آن معشوق خدا بود
    آری عشقم به سوی یارش پرید
    آری عاشق به معشوق رسید
    و چه زیبا است این وصال
    وصالی که مرا حقیر که نکرد
    به حق رساند
    و من هستم آن دخت ده هشتادی
    که همسر شهید
    هم رکاب شهید
    هم سنگر شهید بودم
    من فاطمه
    دختر ایران
    دختر دماوند و خلیج فارس
    شهرزاد سرزمین هزار و یک شب
    من فاطمه
    همسر شهید دانیال
    همسر شهید مدافع امنیت
    دوستانم
    با من عهده ببندید
    با من عهد ببندید ‌که به
    به اسلام
    به ایران
    به خون شهید
    و به رهبر اثر
    وفادار باشید

  27. سلام، به نودهشتیا خیلی خیلی خوش اومدین@_@

    از اینجا میتونید رمان نوشتن رو شروع کنید:

    تالار تایپ رمان

  1. نمایش فعالیت های بیشتر
×
×
  • اضافه کردن...