چطور یک رمان تاریخی خوب بنویسیم ؟!

[هانیه پروین]

•[📚]• پنج ویژگی مشترک میان آثار « تاریخی پرطرفدار» رو بخوانید و یاد بگیرید ^^

 

⛱|• ۱. موقعیت

⛱|• موقعیت داستانی مهم‌ترین بخش هر رمان تاریخیه. داستان باید توی زمان و مکانی واقعی از تاریخ رخ بده و مهم باشه؛ یعنی تاریخ‌دان‌ها بشناسنش و روی پیرنگ تاثیر بذاره. مثال‌هایی از موقعیت:

• نیویورک در زمان رکود بزرگ

• پاریس در زمان جنگ جهانی دوم

• پورت هارکورت در زمان جنگ بیافرا

• امپراتوری کره در زمان پیمان ۱۹۱۰ ژاپن و کره

• تهران در زمان شورش نان

• و...

 

⏳|• ۲. پیرنگ

⏳|• پیرنگ رمانی در ژانر داستان تاریخی، ترکیبی از اتفاقات واقعی و خیالیه. می‌تونید شخصیت و شهر و رویدادهای خودتون رو بسازید ولی هنوزم باید با اون دوره تاریخی جور باشن.

⏳|• برای مثال، رمانی که در لندن سال ۱۶۶۶ اتفاق می‌افته آتش‌سوزی بزرگ لندن رو نمایش می‌ده که اتفاق مهمی در تاریخ این شهر بود.

 

🎭|• ۳. شخصیت‌ها

🎭|• شخصیت‌ها می‌تونن واقعی، خیالی یا ترکیبی باشن؛ اما همه‌شون باید متناسب با دوره تاریخی مد نظرتون به نظر برسن و رفتار کنن و حرف بزنن.

🎭|• برای مثال اگه کتابی درباره ماری تودور می‌نویسید، نباید تاریخ خانوادگیش به‌عنوان دختر هنری هشتم و خواهر الیزابت یکم نادیده گرفته بشه که در به سلطنت رسیدنش نقش داشتند.

 

🎤|• ۴. دیالوگ

🎤|• دیالوگ باید متناسب با دوره تاریخی باشه و موقعیت اجتماعی شخصیت رو بازتاب بده. برای مثال، سربازان صد سال پیش از اصطلاحات امروزی استفاده نمی‌کنن.

 

🩸|• ۵. کشمکش

🩸|• کشمکش‌های شخصیت‌ها باید کشمکش‌های مردم همون دوره تاریخی باشه. برای مثال، اگر کتاب جنگی نوشتید، می‌تونید ترس و تردید سربازی رو توصیف کنید که نمی‌خواد به خط مقدم بره چون می‌دونه احتمال مُردنش بالاست.

 

 

•[📚]• توصیه‌های نویسندگان رمان تاریخی

 

آیا نوشته‌تون اون‌قدر در دوره تاریخی مد نظرتون غوطه‌ور شده که به‌نظر بیاد انگار نویسنده‌ای از همون زمان اون رو نوشته؟ یا مدرن‌تره، یا حتی هنجارهای اون دوره رو زیر و رو می‌کنه؟ این‌ها روی سبک تأثیر می‌ذاره.

🖌- رزی اندرو

 

به‌شخصه سعی می‌کنم از نت‌گردی، کشف جزئیات غذا، لباس، رویدادهایی که ممکنه مرتبط باشند یا نباشند، خوب لذت ببرم. از این‌که هرگز توی نوشته استفاده‌شون نکنید، نترسید. هنوزم راه خوبیه که در دوره مد نظرتون غرق بشید.

🖌- لوسی اش

 

به‌نظرم خوبه برای داستان‌هام برنامه داشته باشم، چون سمت تحقیقاتی که نیاز دارم راهنماییم می‌کنه. اگه وسط نوشتن مجبور شید متوقف شید و تحقیق کنید، واقعاً می‌تونه احساستون نسبت به جریان نوشتن و پیرنگ رو مختل کنه. تحقیق نکردن ممکنه کار رو تضعیف کنه، بنابراین خوبه زود شروع کرد.

🖌- ای. جی. وست

 

همیشه یادتون باشه که مردم بدون توجه به قرن زندگی‌شون، مردم هستند. برای رمان اولم، من این اشتباه رو مرتکب شدم که فکر می‌کردم باید در موضوع مد نظرم متخصص باشم. تا جایی که داستانم تقریباً غرق در تحقیقات شد. تحقیق باید خط داستانی شخصیت را تکمیل کنه. لطفاً کار من رو انجام ندید و درباره تاتژانت دستگاه قالیبافی وراجی نکنید، فقط چون شخصیتی گذرا بهش اشاره کرده!

🖌- استیسی توماس

[هانیه پروین]

•[📚]• هفت نکته اضافه برای نوشتن کتابی در ژانر «داستان تاریخی»

برای نوشتن در ژانر «داستان تاریخی» باید تعادلی بین خلاقیت و تحقیق حفظ کنید.

 

💜 ۱. آزادانه و با توفان ذهنی بنویسید.

💜 اگر علاقه‌مندید ولی نمی‌دونید از کجا شروع کنید، پونزده دقیقه درباره یک دوره یا رخداد تاریخی یادداشت کنید که علاقه دارید داستانش رو بنویسید‌. فرضیاتتون و توصیف فرهنگ اون زمان که از کتاب‌ها یا فیلم‌ها یاد گرفتید رو بنویسید. یادداشت کنید که چی شما رو به اون لحظه در تاریخ علاقه‌مند کرده.

 

💙• ۲. به طرز جالبی وارد اون دوره تاریخی بشید.

💙• می‌تونید دوره زمانی تاریخی خاصی در نظر بگیرید و شخصیت‌های خودتون رو واردش کنید. یا می‌تونید یک رخداد تاریخی انتخاب کنید و شخصیت‌هایی خیالی بسازید که اون رخداد رو تجربه کردن یا روی زندگیشون تاثیر گذاشت.

 

🩵• ۳. تحقیق کنید.

🩵• علاوه بر درست درآوردن حقایق تاریخی، هرچی جزئیات ریزتری دربیارید بهتره. فهرستی از جزئیاتی که باید درباره‌شون تحقیق کنید، بنویسید. احتمالاً همین چیزهای ریز خواننده رو علاقه‌مند نگه می‌داره و داستانتون رو باورکردنی می‌کنه.

🩵• خودتون رو در دوره تاریخی مد نظر غرق کنید. می‌تونید بشینید و فکر کنید اهل اون زمانید. درباره هنر، فرهنگ، پوشش، خوراک، ابزارهای مردم اطلاعات کسب کنید.

🩵• به ارزش‌های مردم هم توجه کنید. مثلاً ارزش «شرف و افتخار» در بیشتر فرهنگ‌ها وجود داره، اما بسته به موقعش به روش‌های متفاوتی ابراز می‌شده.

 

💚• ۴. دنیایی بسازید.

💚• دنیاسازی باعث می‌شه رمان تاریخی اصیل‌تر بشه و خواننده رو علاقه‌مند نگه داره. جزئیاتی درباره دوره تاریخی مد نظرتون بنویسید که خواننده درباره بافت تاریخی بیشتر بدونه؛ البته تعادلش با جزئیات آشناتر رو حفظ کنید.

💚• البته اطلاعات رو بی‌دلیل اضافه نکنید؛ مطمئن شید که دنیاسازی داستانتون رو بهتر می‌کنه. در پست بعدی درباره دنیاسازی بیشتر توضیح خواهیم داد.

 

💛• ۵. خیلی درگیر دیالوگ نشید.

💛• دوره‌های تاریخی مختلف ساختار واژگانی و دستوری متفاوتی دارن. گه‌گاه کلمات و عبارت‌هایی برای نشون دادن موقعیت تاریخی توی اثر بذارید، اما اون‌قدر زیاد نباشه که خوندن رمان دشوار و کمتر لذت‌بخش بشه.

 

🧡• ۶. شخصیت‌های خیالی اضافه کنید.

🧡• حتی اگه درباره رویدادهای واقعی می‌نویسید، می‌تونید آزادانه از خلاقیتتون استفاده کنید. شخصیت‌های خیالی می‌تونه شخصیت‌های واقعی که بر اساس افراد واقعی تاریخ ساخته شدن رو تکمیل کنه، داستان رو جلو ببره و سرگرم‌کننده نگهش داره.

 

❤️• ۷. بیشتر به داستان و شخصیت‌ها توجه کنید.

❤️• خوب تحقیق کردن مفیده. از این سایت به اون سایت برید و مطالعه کنید. اما موقع نوشتن منظم باشید و به فهرست حقایق تاریخی تبدیلش نکنید. یادتون باشه داستانتون در میان تاریخ واقع شده، اما درباره تاریخ نیست.

❤️• بیشتر روی شخصیت‌ها و واکنش‌های اون‌ها و علت احساسات و افکار و اعمالشون تمرکز کنید. هدفتون گفتن داستان اون‌هاست که تاریخ روی زندگی‌هاشون تاثیر گذاشت.

❤️• رمان شما کتاب درسی و علمی نیست. شاید حتی شخصیت‌های داستانتون تاریخ معاصر خودشون رو اشتباه درک کنن یا برداشت‌های متفاوتی داشته باشن. توی ادبیات داستانی، مردم اهمیت دارن.

ویرایش شده 14 آبان توسط هانیه پروین

[هانیه پروین]

•[📚]• سه بخش مهم در «داستان تاریخی»: دنیاسازی، پیرنگ، مضمون

 

🍷|• دنیاسازی در «داستان تاریخی»:

🧥|• به فرهنگ، رسوم، روابط اجتماعی، جزئیاتی مثل پوشش، دیالوگ و موسیقی مثل یک تاریخ‌دان توجه کنید.

⚰|• توجه کنید که اصطلاحات و ضرب‌المثل‌های ما در چه زمانی درست شدن و اگه داستانتون قبل از اون اتفاق می‌افته، به کارشون نبرید.

⛓|• مثلاً اگر داستانتون در زمان انقلاب مشروطه نوشته شده، نباید کسی از اصطلاح «آب خنک خوردن» استفاده کنه، چون این اصطلاح در زمان رضاشاه ساخته شد.

🏺|• البته شما تاریخ‌نگار نیستید، داستان‌نویسید. اگر جزئیات خیلی اهمیت ندارن، زیاد درگیرشون نشید.

🪭|• می‌تونید درباره این موارد تحقیق کنید و توی داستانتون نشون بدید:

• سیاست، سازمان‌های سیاسی، حقوق شهروندی

• رفتارهای اجتماعی

• باورهای رایج، اخلاقیات، خرافات

• افراد برجسته

• رخدادهای مهم

• آب‌وهوای اون سال

• ساختار نظامی

• طبقه اجتماعی، اقتصاد، قدرت خرید مردم

• خیابان‌ها، محله‌ها، مرزها

• اصطلاحات، واژگان عامیانه، شیوه صحبت

• فرهنگ مادی؛ مثل شیوه لباس پوشیدن، معماری، خوراک، تفریح‌های مردم

• فناوری‌های در دسترس

• اخبار روز (اگه روزنامه‌های اون زمان وجود دارن، بخونیدشون!)

• بیماری‌های رایج

 

🗞|• پیرنگ در «داستان تاریخی»:

🚊|• لازم نیست داستان حتماً درباره رویداد تاریخی مهم باشه. مثلاً اگه داستانتون در دوران انقلاب صنعتی در انگلستان رخ می‌ده، می‌تونید درباره پیشرفت‌های تکنولوژی، جنبش لادایت و گسترش استعمار بنویسید؛ اما همچنین می‌تونید داستانی بنویسید که از این رویدادهای تاثیر پذیرفته.

🪔|• مثلاً یک لادایت عاشق یک مخترع می‌شه. یک کارگر کنار ۱۴ ساعت کار می‌خواد رمان بنویسه. یک سرباز بریتانیایی به جزیره جاوا حمله می‌کنه، اما وقتی برمی‌گرده دیگه اون حس وطن‌پرستی رو نداره.

🧨|• معمولاً خواننده با شخصیت‌هایی که زندگی‌شون تغییر کرده بیشتر ارتباط می‌گیره. از دیدگاه مردم عادی چیزهای بیشتری درباره تاریخ و روان انسان یاد می‌گیریم. همچنین وقتی می‌بینیم تاریخ روی مردم گذشته چطور تاثیر گذشته، راحت‌تر می‌بینیم روی زندگی‌های ما چطور تاثیر می‌ذاره.

 

🥀|• مضمون در «داستان تاریخی»:

🩸|• بعضی از کشمکش‌های داستانتون حتماً منحصر به موقعیت داستانی شمان؛ مثلاً مردم الان تجربه‌ی یک شوالیه در قرون وسطا رو ندارن، اما چیز مشترکمون انسانیت ماست.

⚖|• مضمون یعنی ایده‌ای محوری که در نوشته کشف می‌شه؛ ایده‌هایی مثل عدالت، خانواده، خوبی علیه بدی، و بلوغ. از طریق این مضمون‌ها خواننده‌ی امروزی تجربه‌های گذشتگان رو درک می‌کنه.

🛡|• شما نیزه‌بازی نکردید، با نورمن‌ها نجنگیدید، یا جلوی شاهی زانو نزدید، اما تجربه‌های شوالیه‌ی قرون وسطایی رو درک می‌کنید چون مضامینی مثل عشق و وظیفه و فداکاری و عدالت بین همه‌ی انسان‌ها مشترکه.