رمان فراموشم نکن | غزال گرائیلی کاربر انجمن نودهشتیا

[QAZAL]

پارت صدم

با تعجب گفتم:

ـ من که هنوز درسم تموم نشده. 

سهند گفت:

ـ خب درست هم می‌خونی، مشکلش چیه؟

چیزی نگفتم ولی خوشحال بودم از اینکه سهند اینقدر توی تصمیمش مصممه. سهند یه بشکن زد و گفت:

ـ چیشد؟ رفتی تو فکر. نکنه می‌خوای جواب منفی بدی؟!

خندیدم و گفتم:

ـ قبول می‌کنم.

یهو بلند شد و با خوشحالی گفت:

ـ خدایا شکرت، بالاخره این دختر رو بدست آوردم.

بلند شدم گفتم:

ـ هیس یواش‌تر سهند، همه دارن بهمون نگاه می‌کنن.

سهند با خونسردی گفت:

ـ خب نگاه کنن! امشب من خوشبخت ترینم آدم روی کره‌ی زمینم. هیچکس نمی‌تونه خوشحالیم رو خراب کنه.

خندیدم و گفتم:

ـ امیدوارم که یه روز ازم خسته نشی.

بهم نگاهی کرد و گفت:

ـ من تا عمر دارم خاک زیر پاتم دختر.

با ذوق گفتم:

ـ خیلی دوستت دارم.

گفت:

ـ من بیشتر.

بعد جعبه‌ای از توی لباسش درآورد و باز کرد. یه انگشتر تک نگین ساده که خیلی ظریف و شیک بود. با شادی گفتم:

ـ وای سهند چقدر خوشگله.

همون‌جوری که داشت میذاشت تو انگشتم گفت:

ـ نه به خوشگلیه تو.

دستم رو بردم بالا و به انگشتر توی دستم نگاه کردم و گفتم:

ـ خیلی هدیه‌ی خوشگلی برام خریدی.

بهم نگاه کرد و با لبخند گفت:

ـ البته هدیه تولدت تو ماشینه.

با تعجب گفتم:

ـ من فکر می‌کردم هدیم همینه.

چشمکی بهم زد و گفت:

ـ با من بیا.

دنبالش راه افتادم و رفتیم سمت ماشین