دلنوشته غَم خواب | غزال گرائیلی کاربر انجمن نودهشتیا

[QAZAL]

یه مدل خوابیدن داریم به نام "غم خواب". من از زمانی که یادم میاد، دچار غَم خوابم...

"غمخواب" یکی از نشونه های ناراحتی عمیق و راهی ناخودآگاه برای فرار از استرس، افسردگی یا مشکلاته که توان مواجهه با اونا رو ندارم.
وقتی احساس می‌کنم که فشارای روانی زیادی روم هست و نمیتونم اونا رو  پردازش کنم، به خواب پناه می‌برم.

خوابیدن توو این حالت به نوعی تلاش
برای بی‌حس کردن احساسات ناخوشاینده،
چون تو خواب نیازی نیسن با درد و استرس روبه‌رو  بشم!
غم‌خواب بیشتر از یک خواب عادی برام طول میکشه. بعضا بیحالی و خستگی ذهنی و جسمی همواره همراهمه و بعد از بیداری هم اغلب احساس بهتری وجود نداره اما بیشتر اوقات هم بعدش دکمه‌‌ی آنِ مغزم و میزنم و به این فکر می‌کنم که اون لحظه‌ی غمناک با خواب برای من گذشته و زندگیش کردم و حالا که بیدار شدم می‌تونم به ادامه زندگیم برسم و حالم بهتر از قبل می‌شه....