تخته امتیازات

سلام سلام اینجا بهتون میگم امروز روز چیه! که به مناسبتش کادووو بگیرید و خوشحالی کنید

شعر بخونیم؟!

•خب خب درود به شما تمامی نویسندگان گرامی انجمن نودهشتیا• من اومدم اینبار با یه چالش دیالوگ نویسی جذاب که همراه با جوایز نفیسی که می‌دیم بهتون🌚 حالا! چالش از این قراره که دیالوگی‌که من میدم رو ادامه بدید اما بدون مونولوگ و توصیفات قبل دیالوگ! یعنی چی؟! یعنی دیالوگ پشت دیالوگ بیارید‌. مثال می‌زنم براتون: - او آدم زندگی کردن نبود اما بی‌گمان از مردن نیز باکی نداشت. - وقتی از مردن باکی نداشت؛ زندگی‌کردن و دیدن دیدگاه‌های مثبت زندگی برای او نیز بی‌معنا بود! دیدین؟! نه توصیفی نه مونولوگی فقط دیالوگ می‌خوام ازتون. این تمرین حتی برای بالاتر بردن سطح قلم شما و قوی‌تر شدن دیالوگ نویسی‌تون هست. دو هفته فرصت ارسال دارید بچه ها🌚✨️ بعدش برنده ها مشخص میشن خب برسیم به بخش جوایز: نفر اول: (نویسنده انجمن) نفر دوم: (کاربر ویژه) نفر سوم: ( کاربر خاص) و حالا دیالوگی‌که قراره ادامه بدین: - بی‌شک تو برای من حوا بودی که با چیدن یک سیب به جهنم من تبعید شدی؛ حالا دیگر برای پشیمانی دیر است! برید ببینم چیکار‌می‌کنید🌚✨️

تو هستی اینجا ولی دوری ازم من دلم پره خیلی ازت توهستی پیشم توی قلب منی ولی خودت میخوای که قلبمو بشکنی مگه من بد بودم حرفی نداری بگی این همه جنگیدم سر این زندگی دلت هرجا پرید جز روی من من چی کم گذاشتم واسه ی این عاشقی من دلم پره ازت دیگه گریه نمیکنه منو اروم اصن میخوام برم میخوام دور شم ازت بپرم رو شاخه ی هرکی اصن برو خوش باش توهم دیگه راحت بگیر دستاشو تو دست اصن دیگه خسته شدم از این همه جنگ بی ثمر دلم میخواد فقط دور شم ازت

یار که از بوسه گذر کرد و در آغوش کشید روزه از حد ترخّـص گـذرد واجب نیست

صحبت ازحرف حسابی مکن ای اهل حساب فهم احساس به فرمول ریاضی ستم است...

بوسیدمش وقتِ اذان، یا رب ببخشایَم ولی؛ آمد ز مسجد حکمِ این: "حی علی خیرالعمل"

گفتم بعد از این باید فراموشش کنم دیدمش و از یاد بردم گفته‌های خویش را !

چشم تریاکی تو کم بود عینک هم زدی شیشه ای کردی مرا تا خوب معتادت شوم :)

در سرت امروز بحث داغ آغوشم نبود جمعه تعطیل است یا ما را زِ خاطر برده‌ای ؟ :)

هم دل و دينم فنا شد هم سر و جانم فدا من به عشقت زنده ام ای عشق ، جانِ كلام ؛

من که از شعر و غزل هیچ نمی‌دانستم .‌. تا که در فرضیه چشم تو اثبات شدم!

زندگی صحنه دل بود که من کات شدم، بس که در محضر چشم تو مجازات شدم!

من حسـودی میکنم حتی به دیوار اتاق ، تکیه‌گاهت میشـود وقتی کنارت نیستم!

گفتا اگر از کوی خود روزی تو را گفتم برو گفتم که صد سال دگر امروز و فردا می‌کنم

گفتا که پیوند تو را با نقد هستی می‌خرم گفتم که ارزان‌تر از این من با تو سودا می‌کنم

گفتا که از بی‌طاقتی دل قصد یغما می‌کند گفتم که با یغماگران باری مدارا می‌کنم

گفتا چه می‌بینی بگو، در چشم چون آیینه‌ام گفتم که من خود را در آن عریان تماشا می‌کنم

گفتا که تلخی‌های می گر ناگوار افتد مرا گفتم که با نوش لبم، آن را گوارا می‌کنم

گفتا ز بخت بد اگر، ناگه رقیب آید ز در گفتم که با افسونگری، او را ز سر وا می‌کنم

گفتا که می‌بوسم تو را، گفتم تمنا می‌کنم گفتا اگر بیند کسی، گفتم که حاشا می‌کنم

من سرم بر شانه‌ات؟ . . یا تو سرت بر شانه‌ام؟ فکر کن خانم اگر باشم چه جوری بهتر است؟

چای دم کن… خسته‌ ام از تلخی نسکافه‌ ها چای با عطر هل و گل‌ های قوری بهتر است

نامه‌ هایم چشم‌ هایت را اذیت می‌کند درد دل کردن برای تو حضوری بهتر است

توی قرآن خوانده‌ام… یعقوب یادم داده است: دلبرت وقتی کنارت نیست کوری بهتر است :)

عشق بعضی وقت‌ ها از درد دوری بهتراست بی‌ قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است!

یک رساله دیده ام، با نام زیبای بغل پس عزیز قلب من، حی علی خیر العمل!

شنیده‌ام که درخت از درخت باخبر است و من گمان دارم که سنگ هم از سنگ و ذره ذره عالم که عاشقان هم‌اند مگر دل تو که بیگانه است، با دلِ من! - هوشنگ ابتهاج

دل شکستی و کسی نیست بگوید این غم ، بومرنگ است و شبی سوی تو بر می‌گردد !

ما شهره به عشقیم و تو را جار کشیدیم ما بار جنون را سر بازار کشیدیم گفتند دمِ مرگ میایی، سر خود را آسیمه‌ سرانه به سرِ دار کشیدیم کاری به جز عاشق شدن انگار نداریم هر چیز کشیدیم، از این کار کشیدیم بر دفتر نقاشیِ‌مان موقع رَسمت والله که از گریه تو را تار کشیدیم گفتیم که با فایده در داغ بسوزیم با آتشِ دوریِ تو سیگار کشیدیم آنقدر تو را تنگ در آغوش گرفتیم بین همهٔ شهر و تو دیوار کشیدیم

می توان از قصه‌ی فرهاد این را بر گرفت مرد اگر عاشق شود کوهی نمیماند دگر !

تا با رقیبان دیدمت سر را به زیر انداخته ای پنجشنبه است ای یارِ من، فاتحه ات را خوانده ای؟!

دلخوش به خنده‌هایِ منِ خیره سر نباش؛ دیوانه‌ها به لطفِ خدا غالبا خوشند!

امروز 3 ژانویه، روز جهانی خوابیدنه؛ اگه مثل من امتحان داری به مناسبت این روز فرخنده میتونی بخوابی و درس نخونی :))))

- دیر است. من رفته‌ام‌ و تو آنجا در کنار یک درخت سیب و چند خاطره، تنهایی؛ نابود کردن تمام چیز های خوب ارزشش را داشت!؟

خال لب تو نقطه ی پرگار وجود است اصلا تو خودت دایره ی قسمت مایی!

با این همه تنهایی و رسوایی و دوری 'شاعر' شده ام تا که بگویم که خدایی !

'ای تیر غمت را دل عشاق نشانه' ای منظر چشمان تو کشکول 'بهایی' !

از من که دچارت شده ام یاد نکردی در وقت سفر با غزل تلخ جدایی !

مانند پلنگی که نگاهش پی ماه است من شهره ی شهرم به همین سر به هوایی !

'حافظ' خبری از تو ندارد که بگوید میترسم از این بی خبری، ماه رهایی!

دیوانه شدم در طلبت بس که به دیوان هی فال زدم، فال زدم، تا تو بیایی!

ای مردمک چشم تو منظومه ی شمسی ای چشم تو آتشکده‌ی عهد هخایی!

ای شرب دهان تو مِی دولَت عشاق ای قند لبت نسخه ی 'عطار و دوایی'!

در مجلس خوبان، تو چه کردی که شنیدم شرمنده ی لطفت شده صد 'حاتم طایی'!

'وحشی' شده ام تا ز تو جامی بستانم جامی بستانم نه به شاهی، به گدایی!

'سعدی' نشوم تا درِ بستان دو چشم و آغوش گلستان شده ات را نگشایی!

آسمانی پرستاره بی تو می‌خواهم چه کار؟ یک ستاره در شبِ بی‌آسمانم می‌شوی؟

دست‌هایم خالی و سرمایه‌ام این واژه‌ هاست چند بیتی شعرِ تازه میهمانم می‌شوی؟

استراحت می‌دهی دلتنگی‌ام را در صدات؟ یک دو ساعت می‌نشینی؟ هم‌ زبانم می‌شوی؟